Kaynak
Anadolu'da kadın öğretmen olmak
Bazen televizyon dizilerinde, bazen gazete haberlerinde izliyor ve okuyorsunuz onları. Anadolu'nun çeşitli yerlerinde öğretmenlik yapıyorlar. Meslek hayatlarının hemen başında, hevesli ve idealist gençler onlar. Ama maalesef her şey o dizilerdeki gibi olmuyor.
Bu aralar Anadolu'da öğretmenlik yapmak isteyen gençler ve özellikle de genç bayan öğretmenler için durum bir hayli zor.
Daha geçenlerde kıyafeti modern diye başka okula sürülmek istenen öğretmenin haberini okumuştuk. Meğer daha başka neler oluyormuş. Bakın Van'da öğretmenlik yapmaya çalışan bir okuyucumdan gelen mektup neler neler anlatıyor. İnsanın tüylerini diken diken eden bu yardım çağrısını dikkatle okumanızı rica ediyorum.
Okuyun ve bu genç kadınların ne koşullarda eğitimcilik yapmaya çalıştığını öğrenin...***
Merhaba Nihat,
Ben Van Muradiye'de çalışan bir öğretmenim, buraya da kendi istediğim ile geldim. Hatta büyük bir heyecanla işe başladım ama hiçbir şey yolunda gitmiyor. Burada olanlara tahammül edemiyorum artık. Seninle paylaşmak istedim. T.C. bayrağı altında değil de sanki bambaşka bir yerde yaşıyoruz.
Burada inanılmaz şeyler oluyor.
Türbanla derse giren öğretmen mi dersin, türbanla bir devlet kurumunda (Milli Eğitim Müdürlüğü'nde) çalışan mı dersin, taciz edilen öğretmenler mi dersin, hepsi var. Artık yoruldum susmaktan. Sen hiçbir Türk Telekom Şubesi'ne ayakkabılarını çıkartıp çorapla girdin mi? Burada Telekom'a çorapla giriliyor. Nedeni de orada namaz kılınmasıymış. Peki sen ilk defa gördüğün Telekom yetkilisinden yemek daveti aldın mı? (Benimlen bir yemek yersin hoca? HEEEEEEEEE? diyen bir adamdan) Ki bu Telekom'a giden bayan öğretmenlerin bir çoğuna yapılıyormuş. Artık midem kaldırmıyor.
ADSL ve telefon bağlantılarını bilerek yapmıyorlar, sırf kuruma gidelim diye. ADSL'im de sorun vardı, merkezi aradım ve VAN merkezden birisi gelip yaptı ve adam dedi ki, hata bildirimi veren bütün ADSL'ler bayan öğretmenlere aitmiş. Bu durumda olan bir tek ben değilim yani.
Hep sustum, sustum, çünkü benim evim ha bire taşlanıyor, kurşunlanmasından korktum, ta ki dünkü olaya kadar.
Yeni atananlar için eğitim kursları vardır, o kurslara da deneyimli öğretmenler ve yöneticiler yenilere ders sunumu için katılırlar. 60 küsur yeni öğretmen var ve bunlardan biri de benim arkadaşım. Dünkü ders Milli Eğitim Müdürü'nün dersiymiş. Ders sonunda adam şunları söylemiş:
- Burada kadın erkek ilişkilerinde dikkatli olun, çünkü Muradiye küçük bir yer.
Buraya kadar bir sorun yok. Ardından il ve ilçe milli eğitim müdürlerinin yaptığı bir toplantıdan bahsetmiş. O toplantı da konuşulan konu da şuymuş:
- Eskiden Van'a Nataşalar gelirdi, ama artık gelmiyorlar, çünkü onların yerini öğretmenler ve hemşireler aldı.
60 küsur öğretmenden sadece 23 kişi tepki veriyor ve bunlardan bir tanesi de bayan öğretmen. Müdür tepkiye şöyle bir cevap veriyor:
- Hoca Hanım, niye gocunuyorsunuz, bir yaranız mı var?
Nihat, söyler misin buna tepki vermek için yaramız mı olması gerekiyor!
Nihat, midem kaldırmıyor artık bu olayları ve yardım istiyorum. Eğer duyarlı olursan ben ve Muradiye'deki 400 küsur öğretmen minnettar kalacağız.
"Yaranız mı var" diyor bir de utanmadan, ne günlere kaldık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder